Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

o dźwiękach

См. также в других словарях:

  • donieść — dk XI, donieśćniosę, donieśćniesiesz, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli, donieśćniesiony donosić ndk VIa, donieśćnoszę, donieśćsisz, donieśćnoś, donieśćsił, donieśćnoszony 1. «przynieść, dostarczyć do określonego miejsca;… …   Słownik języka polskiego

  • Paktofonika — was a Polish hip hop group, which debuted with the album Kinematografia in 2000. Their music is influenced by German hip hop, especially the style popular in Hamburg. The name Paktofonika comes from the words pakt and fonika as in paktu zawartego …   Wikipedia

  • lukullusowy — książk. Lukullusowa uczta «uczta odznaczająca się obfitością wykwintnych potraw i wystawnością»: W pamiętnikach z tamtych czasów można znaleźć relacje o lukullusowych ucztach. Zdarzało się, że pieczyste wnoszono przy dźwiękach trąb i oklaskach… …   Słownik frazeologiczny

  • adapter — m IV, D. a ( u), Ms. adaptererze; lm M. y 1. «urządzenie elektromechaniczne w gramofonie służące do odczytywania dźwięku zapisanego na płycie gramofonowej; potocznie także: gramofon elektryczny» Adapter elektromagnetyczny, elektrodynamiczny.… …   Słownik języka polskiego

  • bas — m IV, D. u, Ms. bassie; lm M. y 1. «najniższy głos męski; także najniższy głos w czterogłosowym chórze męskim lub mieszanym» Głęboki bas. Śpiewać, mówić basem. przen. «o niskich dźwiękach» Bas ujadających psów. Bas armat. 2. DB. a; lm DB. ów… …   Słownik języka polskiego

  • basowy — basowywi przym. od bas (zwykle w zn. 1, 2, 3) a) w zn. 1, 2: Partia basowa. Chórzysta basowy. przen. «o dźwiękach: niski, gruby» Mówił basowym głosem. Basowy jęk syreny. b) w zn. 3: Basowe akordy organów …   Słownik języka polskiego

  • chóralny — «śpiewany chórem, przeznaczony do śpiewania chórem; stanowiący chór» Pieśń chóralna. Dzieła, utwory chóralne. Zespół chóralny. przen. «o dźwiękach: pochodzący jednocześnie od wielu istot; zbiorowy, ogólny» Chóralny śmiech, płacz, wrzask. Chóralny …   Słownik języka polskiego

  • cienki — cienkincy, cieńszy 1. «mający niewielki przekrój poprzeczny, mały obwód, nieznaczną grubość; wysmukły, szczupły, chudy; wąski, wydłużony; niegruby, płaski; drobny, miałki» Cienki drut. Cienkie ręce, nogi. Cienkie brwi. Cienkie płótno. Cienki… …   Słownik języka polskiego

  • ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… …   Słownik języka polskiego

  • diatonika — ż III, CMs. diatonikaice, blm muz. «zasada oparcia przebiegu muzycznego wyłącznie na dźwiękach składowych jednej gamy; przeciwieństwo chromatyki» ‹gr. + tonika› …   Słownik języka polskiego

  • dolecieć — dk VIIa, doleciećcę, doleciećcisz, doleciećleć, doleciećciał, doleciećcieli dolatywać ndk VIIIa, doleciećtuję, doleciećtujesz, doleciećtuj, doleciećywał 1. «lecąc osiągnąć jakiś cel, kres; dotrzeć» a) «o locie powietrznym» Ptaki dolatują do… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»